دهی از دهستان پایین ولایت بخش فریمان شهرستان مشهد در 92 هزارگزی شمال خاوری فریمان. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و معتدل است. سکنه 8 تن. آب آن از قنات و محصولات آن غلات و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
دهی از دهستان پایین ولایت بخش فریمان شهرستان مشهد در 92 هزارگزی شمال خاوری فریمان. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و معتدل است. سکنه 8 تن. آب آن از قنات و محصولات آن غلات و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
دهی است جزء بخش ایوانکی شهرستان دماوند، واقع در یک هزارگزی جنوب ایوانکی. موقع جغرافیایی آن دامنه کوه و هوای آن معتدل است. سکنۀ آن 150 تن است. در زمستان و بهار از آب رود خانه ساران و در تابستان آب آشامیدنی از آب انبار است. محصول آن غلات، خربزه، دیمی و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. خرابۀ قلعه ماری و تپۀ کیس از آثار قدیمۀاین آبادی است. دو امامزاده به نام علی اسماعیل و علی ابراهیم دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
دهی است جزء بخش ایوانکی شهرستان دماوند، واقع در یک هزارگزی جنوب ایوانکی. موقع جغرافیایی آن دامنه کوه و هوای آن معتدل است. سکنۀ آن 150 تن است. در زمستان و بهار از آب رود خانه ساران و در تابستان آب آشامیدنی از آب انبار است. محصول آن غلات، خربزه، دیمی و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. خرابۀ قلعه ماری و تپۀ کیس از آثار قدیمۀاین آبادی است. دو امامزاده به نام علی اسماعیل و علی ابراهیم دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
نام دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل واقع در 14هزارگزی شمال بنجار و 3هزارگزی راه مالرو جلال آباد به زابل. جلگه است و آب و هوایی گرم معتدل دارد. دارای 889 تن سکنۀ شیعه است که به فارسی بلوچی تکلم می کنند. آب آن از رود خانه هیرمند تأمین می شود و از محصولاتش غلات و صیفی قابل ذکر است. شغل مردم زراعت و کرباس بافی و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
نام دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل واقع در 14هزارگزی شمال بنجار و 3هزارگزی راه مالرو جلال آباد به زابل. جلگه است و آب و هوایی گرم معتدل دارد. دارای 889 تن سکنۀ شیعه است که به فارسی بلوچی تکلم می کنند. آب آن از رود خانه هیرمند تأمین می شود و از محصولاتش غلات و صیفی قابل ذکر است. شغل مردم زراعت و کرباس بافی و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
دهی است از دهستان طیبی گرمسیری بخش کهکیلویۀ شهرستان بهبهان، واقع در 76هزارگزی شمال راه شوسۀ بهبهان با 350 تن سکنه. راه آن مالرو است. ساکنان از طایفۀ طیبی هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)
دهی است از دهستان طیبی گرمسیری بخش کهکیلویۀ شهرستان بهبهان، واقع در 76هزارگزی شمال راه شوسۀ بهبهان با 350 تن سکنه. راه آن مالرو است. ساکنان از طایفۀ طیبی هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)
